Een breder gezichtsveld
Honden hebben ogen meer zijdelings op het hoofd geplaatst dan mensen. Bijgevolg, hun gezichtsveld is veel breder dan het onze. Afhankelijk van het ras strekt dit gezichtsveld zich uit van 250 tot 280° terwijl het voor mensen geen 180° is. Dankzij dit zeer brede gezichtsveld kunnen ze beweging gemakkelijker detecteren dan mensen.
Verminderde dieptewaarneming
Het binoculaire gezichtsveld, waarmee diepte kan worden waargenomen, is bij honden kleiner dan bij mensen. Het is tussen 80 en 100 ° bij honden tegen 140 ° bij mensen.
De hond is bijziend
De hond heeft een gezichtsscherpte 5 tot 6 keer lager dan die van mensen (of zelfs meer afhankelijk van het ras). In kwestie: een afwezigheid van fovea (regio waarin veel kegeltjes, visuele "dag"-receptoren) op het netvlies van de hond zitten en een lager aantal zenuwvezels in de oogzenuw van de hond.
Zo ziet de hond als iemand die bijziend is: vervagen van een afstand.
Een andere perceptie van kleuren
Het is een wijdverbreid geloof dat honden het leven zwart-wit zien. In werkelijkheid is dat niet zo, maar het is wel zo dat honden kleuren veel minder goed waarnemen dan mensen. De hond is inderdaad dichromaat, terwijl de mens normaal trichromaat is. Dit betekent dat de hond slechts twee soorten kegeltjes heeft, de visuele receptoren voor overdag, waar mensen er drie hebben.
Honden zien dus in kleur maar ze zien alleen geel en blauwviolet, maar niet rood en oranje en groen versmelt met wit. Ter vereenvoudiging kunnen we zeggen dat het kleurenzicht van de hond gelijk is aan dat van een persoon. kleurenblind. Honden nemen ook waar kleuren veel bleker dat wij.
Hieronder staan twee scènes uit het dagelijks leven, gezien als een hond:
Een hondenkom, gezien door een mens:
Dezelfde visie van de hond van zijn maaltijd:
Een straat, gezien door een menselijk oog:
Dezelfde straat, gezien door een hond die daar loopt:
Superieur nachtzicht
Honden hebben een veel beter nachtzicht dan mensen. Inderdaad, als honden veel minder kegeltjes hebben, de dagreceptoren die het mogelijk maken om kleur waar te nemen, hebben ze daarentegen veel meer staafjes (de nachtelijke receptoren van het netvlies) dan mensen. Ze hebben ook een tapetum lucidum, een soort reflecterende mat onder het netvlies, die licht weerkaatst op het netvlies om het bij weinig licht verder te stimuleren. Dit tapetum lucidum verklaart ook de blik van heldere ogen die honden 's nachts kunnen hebben.
