Valeriaan, een plant met kalmerende eigenschappen
Valeriaan (Valeriana officinalis L.) is een groot overblijvend kruid dat veel voorkomt in Europa en Noord-Azië en dat groeit in vochtige weiden in het midden van de bergen. Het heeft een holle stengel, rozetbladeren en witte of roze bloemen die zijn gegroepeerd in terminale cymes.
Meer dan aan zijn uiterlijk herkennen we hem vooral aan: de geur doet denken aan kattenurine vanwege isovalerinezuur dat vrijkomt bij de afbraak van sommige van deze actieve ingrediënten. Omdat deze geur katten aantrekt, wordt valeriaan ook wel "kattenkruid" genoemd.
Valeriaan wordt al honderden jaren als medicinale plant gebruikt omdat wordt aangenomen dat het anti-infectieuze eigenschappen heeft. Tegenwoordig herkennen we hem kalmerende eigenschappen zelfs licht anxiolytica in de kruidengeneeskunde.
De interessante actieve ingrediënten van Valeriaan zijn te vinden in de worteldelen die bestaan uit de wortelstok van de plant, de onvoorziene wortels en de uitlopers.
Wat zijn de indicaties voor valeriaan bij honden?
Valeriaanwortel bevat veel actieve ingrediënten die de plant een kalmerende, anxiolytische, spierverslappende en spasmolytische activiteit geven.
Het kan daarom worden gebruikt bij honden die lijden aan:
- van gedragsstoornissen met angst en opwinding, naast gedragstherapie om de toepassing ervan te vergemakkelijken,
- van slaapproblemen met nachtelijke zwerven, zoals het geval kan zijn bij oudere honden die lijden aan een cognitief disfunctiesyndroom of progressieve depressie,
- van contracturen en spierspanning,
- vanepilepsie of epileptiforme stoornissen, naast de conventionele behandeling.
Waarschuwing!
Geef uw huisdier nooit een plantmedicijn zonder eerst een gespecialiseerde dierenarts te hebben geraadpleegd en vooral als uw hond al onder medische behandeling is om eventuele interacties tussen geneesmiddelen te vermijden. Valeriaan mag ook niet worden gebruikt bij drachtige of zogende vrouwtjes of bij zeer jonge dieren.
Hoe valeriaan te gebruiken bij honden?
Dierenartsen die gespecialiseerd zijn in kruidengeneeskunde dienen voornamelijk valeriaan toe in de vorm van capsules van gemicroniseerd poeder en gestandaardiseerd vloeibaar extract (of EPS).
Valeriaanwortel kan ook worden gebruikt, waarvan de actieve ingrediënten door afkooksel zijn geëxtraheerd, maar in deze vorm is het veel minder gemakkelijk om aan de hond toe te dienen.
