Wat is diabetes mellitus?
Diabetes mellitus is een endocriene ziekte bij honden die wordt gekenmerkt door een chronische toename van bloed bloedglucosespiegel (hyperglykemie).
Het is gerelateerd aan een absolute of relatieve insufficiëntie van insulineproductie door de alvleesklier.
Wat is de rol van insuline?
Insuline is een hormoon dat wordt uitgescheiden door enkele cellen in de pancreas: de ß (bèta)-cellen in de eilandjes van Langerhans. Zijn rol is essentieel in het lichaam omdat het verantwoordelijk is voor het in evenwicht houden van de glucosespiegels in het bloed. Dus wanneer de bloedglucosespiegel te hoog is (bijvoorbeeld na een maaltijd), geeft de insuline die in grotere hoeveelheden wordt uitgescheiden "het bevel" aan spier-, vet- en levercellen om de glucose op te slaan en op te slaan in de vorm van glycogeen of vet voor later gebruik. Het maakt het dus mogelijk om de glucoseconcentratie in het bloed te verlagen. Om deze reden wordt van insuline gezegd dat het een hypoglycemisch hormoon.
Oorzaken van diabetes mellitus bij honden
Bij honden is er, net als bij mensen, verschillende soorten diabetes mellitus waarvan de oorsprong varieert:
Insulineafhankelijke diabetes mellitus
Insulineafhankelijke diabetes mellitus bij honden staat ook bekend als type 1 diabetes of primaire diabetes.
Dit type diabetes kan worden gekoppeld aan:
- een gebrek aan ontwikkeling van erfelijke oorsprong van de ß-cellen van de pancreas en dus tot een absolute insufficiëntie van insulinesecretie. De ziekte treft dan honden jonger dan een jaar zodat we spreken van jeugddiabetes. De Golden Retriever en de Spitz zouden er aanleg voor hebben,
- een vernietiging van "cellen" alvleesklier secundair aan:
- chronische pancreatitis of de aanwezigheid van antilichamen tegen deze zelfde cellen (auto-immuunziekte). Van bepaalde hondenrassen is ook bekend dat ze genetisch vatbaar zijn voor deze vorm van diabetes mellitus, zoals de Cairn Terrier, de Samojeed of zelfs de Tibetaanse Terriër,
- virale infectie
- hondenvergif.webptiging,
- herhaalde toediening van geneesmiddelen op basis van corticosteroïden of progestagenen, die die van insuline tegenwerken.
Niet-insulineafhankelijke diabetes mellitus
Niet-insulineafhankelijke diabetes mellitus bij honden wordt ook diabetes type 2 genoemd en is gekoppeld aan een relatief gebrek aan insulineproductie. Met andere woorden, de alvleesklier van de hond blijft insuline afscheiden, maar deze afscheiding wordt onvoldoende voor het lichaam van de hond dat weerstand heeft ontwikkeld tegen de effecten ervan.
Het kan in het bijzonder worden begunstigd door een zwaarlijvigheid bij honden (dit wordt "vette" diabetes genoemd) of de herhaalde toediening van insuline-antagonisten. Het kan ook tijdelijk optreden tijdens de metestrus (periode volgend op de loopsheid van de teef) of tijdens de dracht van de teef.
Hoe manifesteert diabetes mellitus zich bij honden?
Bij volwassen honden kan diabetes mellitus niet meteen symptomen veroorzaken en kan het enige tijd onopgemerkt blijven. Maar op middellange termijn leidt het tot:
- een polyuropolydipsisch syndroom : de hond voelt dan de behoefte om meer te drinken en te plassen,
- een polyfagie : de hond voelt overmatige honger,
- een variatie in de gewichtsstatus van de hond : het dier begint af te vallen of aan te komen.
Op de langere termijn kunnen andere gevolgen van diabetes mellitus zich voordoen als:
- een staar beide ogen aantasten, wat zich manifesteert door het verschijnen van een witachtige en ondoorzichtige weerspiegeling van de pupillen van de hond,
- een neiging tot infecties herhaalde urine-, long- of genitaliën,
- een vertraagde wondgenezing,
- het uiterlijk van een nierfalen of een hartfalen,
- het uiterlijk van een plantiradie (de hond loopt dan niet meer op zijn vingers maar op zijn hele poot) wat wijst op de aanwezigheid van diabetische neuropathie.
Complicaties van diabetes bij honden
Wanneer diabetes mellitus is onbehandeld of slecht gecontroleerd bij honden kunnen twee belangrijke complicaties optreden:
Diabetische ketose
Diabetische ketose treedt op bij hyperglykemie geassocieerd met aanwezigheid van ketonen in het bloed. Deze ketonen zijn stoffen die worden geproduceerd door de afbraak van vet, die door het lichaam van de hond als brandstof worden gebruikt in plaats van glucose, die vanwege het gebrek aan insuline de cellen niet kunnen binnendringen om als zodanig te worden gebruikt.
Wanneer de concentratie van ketonlichamen toeneemt, verzuurt het het bloed, wat gif.webptig is voor het hele lichaam en resulteert in:
- een staat van uitdroging van de hond,
- van misselijkheid en overgeven,
- een fruitige adem,
- een diepe en snelle ademhaling,
- een dieren slachten.
De toestand van hyperosmolaire hyperglykemie
De staat hyperosmolaire hyperglykemie wordt gekenmerkt door hyperglykemie geassocieerd met een ernstige staat van uitdroging bij de hond, wat kan leiden tot een veranderde bewustzijnsstaat bij de hond, toevallen of zelfs een coma.
Noteren
Deze twee situaties vereisen een veterinaire noodinterventie, omdat ze ernstige gevolgen kunnen hebben, zoals een coma of de dood van het diabetische dier als ze niet op tijd worden verzorgd.
Hoe wordt diabetes mellitus gediagnosticeerd bij honden?
Wanneer de dierenarts de aanwezigheid van diabetes mellitus bij de hond vermoedt, zal hij zijn toevlucht nemen tot bloed- en urinetests. EEN nuchtere hyperglykemie (verhoogde bloedglucosespiegel) in combinatie met glycosurie (aanwezigheid van glucose in de urine) en een hoog gehalte aan geglyceerde eiwitten in het bloed (bloedfructosamine) maken het dan mogelijk om diabetes mellitus te diagnosticeren.
Afhankelijk van het geval kunnen aanvullende bloed- en urinetests en andere onderzoeken nodig zijn om het type diabetes te karakteriseren, de pathologie die het veroorzaakt en de aanwezigheid van eventuele complicaties te identificeren.
Hoe diabetes mellitus bij honden te behandelen?
Of de hond nu lijdt aan insulineafhankelijke of niet-insulineafhankelijke diabetes, de behandeling van de diabetische hond zal voornamelijk gebaseerd zijn op insuline therapie en bij de oprichting van hygiëne-dieetmaatregelen.
Insuline therapie
Aangezien de werkzaamheid van orale bloedglucoseverlagende geneesmiddelen bij honden zeer beperkt is, zal deze laatste altijd insulinetherapie vereisen, d.w.z. dagelijkse injecties insuline subcutaan, ongeacht het type diabetes dat hij heeft.
Er zijn verschillende soorten insuline met verschillende werkingsduur die de dierenarts zal aanpassen aan de hond. Er zijn verschillende insulines beschikbaar in peninjectoren, wat het voor de huisdiereigenaar veel gemakkelijker maakt om te injecteren. Ook het aantal injecties per dag wordt bepaald door de dierenarts.
Bij het instellen van de behandeling kan de aanpassing van de insulinedosis door de dierenarts ertoe leiden dat de hond 12 tot 24 uur in het ziekenhuis moet worden opgenomen, waarbij de bloedsuikerspiegel van de hond wordt gecontroleerd.
De natuurlijke behandeling voor diabetes
Bij diabetes mellitus zijn insuline-injecties essentieel en kan absoluut niet worden vervangen door een natuurlijke homeopathische of fytotherapeutische behandeling. Er zijn echter hypoglykemische planten die dit kunnen: op natuurlijke wijze de effectiviteit van insulinetherapie versterken zoals olijf, johannesbrood, klis, ginseng, fenegriek of walnoot. Ze kunnen worden gecombineerd met beschermende en ontgif.webptende planten voor de lever zoals Mariadistel, Desmodium of Kurkuma en met planten die de bloedmicrocirculatie bevorderen, vooral in de pancreas, zoals Ginko Biloba. Maar wees voorzichtig, deze planten hebben contra-indicaties en kunnen interacties veroorzaken met de lopende behandeling van uw hond. Het wordt daarom formeel niet aanbevolen om ze te gebruiken bij zelfmedicatie. Vraag altijd advies aan een gespecialiseerde dierenarts: alleen hij kan de synergie van planten bepalen die zijn aangepast aan het specifieke geval van uw diabetisch dier.
De juiste voeding en lichamelijke activiteit
Het dieet van de diabetische hond zou ook moeten zijn aangepast volgens het advies van de dierenarts.
Hij zou moeten zijn :
- vrij van enkelvoudige suikers die snel worden opgenomen en zo min mogelijk zetmeel,
- beperkt in vet,
- rijk aan eiwitten en vezels.
Zwaarlijvige dieren moeten gewicht verliezen met behulp van een geschikt dieet, voorgeschreven en gevolgd door een dierenarts.
Lees ook: Hoe voer je een diabetische hond?Het wordt ook aanbevolen dat een hond met diabetes regelmatig oefent om zijn metabolisme te stimuleren en de effecten van insuline op zijn lichaam te "versterken". Het kan gewoon de vorm aannemen van een mooie dagelijkse wandeling.
Monitoring van de diabetische hond
Een hond met diabetes moet nauwlettend worden gecontroleerd door een dierenarts.
Van controle bezoeken (over het algemeen elke 6 maanden of eerder, afhankelijk van de toestand van de hond) zijn inderdaad nodig om te verifiëren dat de toegepaste behandeling de bloedsuikerspiegel van de hond goed kan reguleren. Als dat niet lukt, kan de dierenarts de behandeling aanpassen of de oorzaken van de ineffectiviteit van de behandeling zoeken bij:
- de ontwikkeling van insulineresistentie bij honden secundair aan hypercorticisme, infectie van de mond- of urogenitale holte, hypothyreoïdie, nierfalen, lever- of pancreasfalen, hartfalen, pancreastumor, enz.,
- slechte naleving van drugs- en / of voedselbehandeling door hondenbezitters,
- het gebruik van insuline nadat de vervaldatum is verstreken of niet goed is bewaard,
- enzovoort.
Om de bloedsuikerspiegel bij de hond gemakkelijker in evenwicht te brengen, kan de dierenarts ook adviseren zijn sterilisatie zodat haar bloedsuikerspiegel niet langer wordt beïnvloed door hormonale variaties in haar seksuele cyclus.
