De zwangerschapsdiagnose van de teef
In de teef, er is geen geen vroege tekenen van zwangerschap. Daarbij, we kunnen het niet bevestigen vóór de 19 tot 21 dagen die volgen op de bevruchting.
Tot op heden zijn er drie diagnostische methoden: dracht bij de teef:
- de'echografie,
- de relaxine dosering,
- de röntgenfoto.
Echografie
Echografie is een onderzoek waarmee de vroege diagnose van de dracht van de teef dat de dierenarts theoretisch 21 dagen na de eisprong kan doen. Bij de vrouwelijke hond kan er echter een aanzienlijke vertraging zijn tussen het moment van paren en de bevruchting van haar eieren door het sperma van het mannetje, omdat deze laatste enkele dagen kan overleven in het geslachtsorgaan van het vrouwtje. Als deze discrepantie bestaat, zal een echografie uitgevoerd op 21 dagen niets onthullen. Het is daarom raadzaam om te wachten op de 25e dag na de paring om deze echo uit te voeren om er zeker van te zijn dat u eventuele foetussen in de baarmoeder van de teef kunt zien.
Dit onderzoek is volledig pijnloos voor de hond. Het wordt uitgevoerd zonder verdoving bij de teef en houdt simpelweg in dat de ultrasone sonde op de buik van de teef wordt aangebracht, die de dierenarts vooraf lichtjes zal trimmen.
Deze methode maakt het niet alleen mogelijk om te bepalen of er sprake is van dracht of niet, maar het maakt het ook mogelijk:
- de levensvatbaarheid van de foetussen beoordelen, met name door de hartslag van de foetussen te observeren,
- datum van de zwangerschap door de diameter van de romp en het hoofd van foetussen te meten.
Daarentegen is echografie onbetrouwbaar voor het tellen van het aantal foetussen. Het geeft 4 van de 10 keer aanleiding tot telfouten.
De dosering van relaxine
Relaxen is een zwangerschapsspecifiek hormoon in teef omdat het alleen in het bloed van drachtige teven wordt gevonden. We kunnen daarom de dosering gebruiken om zwangerschap te bevestigen. Dit hormoon wordt echter pas op de derde dag door de placenta uitgescheidene draagweek van de teef. Daarom kan het alleen worden gebruikt voor de diagnose van zwangerschapvanaf 25e dag volgende paring. Inderdaad, als de test te vroeg wordt uitgevoerd, bestaat het risico op een vals-negatief.
Om de relaxinedosering uit te voeren, neemt de dierenarts gewoon een beetje bloed van de teef.
Een positief resultaat voor relaxin bevestigt de zwangerschap. Bij een negatief resultaat zal de dierenarts een week later de dosering opnieuw moeten uitvoeren.
Radiografie
De röntgenfoto toont alleen het foetale skelet in de baarmoeder van de teef vanaf de 45e tot 50e zwangerschapsdag. Dit onderzoek maakt een latere diagnose van de dracht van de teef mogelijk. Het maakt het echter mogelijk om de foetussen betrouwbaarder te tellen dan met een echografie.
Zichtbare tekenen van dracht bij de teef
Naast de onderzoeken die het mogelijk maken om met zekerheid een diagnose te stellen, gaat de dracht bij de teef gepaard met zichtbare of waarneembare tekenen door de eigenaar, zoals:
- een verandering in zijn eetlust. Vaak neemt de eetlust van de drachtige teef af rond de derde week na de dekking en neemt aanzienlijk toe vanaf de 5ee week,
- een wijziging van zijn silhouet. De drachtige teef begint aan te komen vanaf de 2e maand van de zwangerschap. Haar buik begint te verwijden vanaf de 4e zwangerschap week. Bij teven die een groot nest verwachten, kunnen we abdominale ptosis waarnemen, dat wil zeggen een verlaging van de buik tijdens deze 2e maand van de zwangerschap. Deze verandering in figuur gaat ook gepaard met een gewichtstoename die varieert van 35 tot 50% tijdens dee
- ontwikkeling van haar uiers. Vanaf 25e dag na de service worden de uiers van de teef hard, gezwollen en verstopt.
- vulvaire afscheiding. Weinig serumachtige en / of witachtige afscheiding kan optreden bij een zwangere vrouw rond de 25e dag na het paren. Ze zijn niet systematisch en moeten niet worden verward met vulvaire afscheiding die optreedt bij infectie van de baarmoeder.
Zwangerschap bij teef kan ook gepaard gaan met gedragsveranderingen. Deze veranderingen kunnen echter ook optreden bij pseudo-dracht of nerveuze dracht van de teef en zijn daarom onbetrouwbaar bij het detecteren van dracht.
