Rauw of gekookt?
Laten we eerst de drie belangrijkste manieren om uw dier te voeren in herinnering brengen: kroketten of puree, het huishoudrantsoen en de BARF. Terwijl BARF voor de meeste van zijn gebruikers alleen uit rauw voedsel zou moeten bestaan (met uitzondering van bepaalde gif.webptige rauwe voedingsmiddelen die gekookt moeten worden), kan het huishoudrantsoen rauw of gekookt worden gedistribueerd, waardoor het een slecht imago krijgt wanneer het gebakken wordt.
Dit slechte imago is te wijten aan een overtuiging die erop gericht is te denken dat gekookt voedsel "dood" voedsel is, dat geen voedingsstoffen meer bevat, de laatste zijn vernietigd door hitte. Het wordt ook als minder natuurlijk beschouwd dan rauw voedsel, gezien het dier "natuurlijk" zonder menselijke tussenkomst. Dit is ook een van de drijfveren van sommige eigenaren om met BARF-voer te voeren, hoewel deze laatste opmerking nogal filosofisch is en bediscussieerd kan worden.
Dus moet koken vermeden worden?
Met betrekking tot het idee dat wordt overgebracht over de vernietiging van voedingsstoffen, moet eerst worden gekeken naar de gevoeligheid van deze voedingsstoffen voor warmte. Terwijl sommigen er geen probleem mee zullen hebben en stabiel zullen blijven, zoals bepaalde mineralen, zullen de B-vitamines er gevoeliger voor zijn. Het is dus een punt om rekening mee te houden bij de samenstelling van het rantsoen, qua hoeveelheid voer of aanvulling (dankzij bijvoorbeeld biergist), maar dat maakt het nog geen "dood" voer.
Het koken van voedsel, afhankelijk van de gebruikte modus, maakt het in het bijzonder mogelijk om:de verteerbaarheid van aminozuren verhogen. Koken met water of stoom geeft vlees bijvoorbeeld een hogere verteerbaarheid dan rauw vlees (1). Bovendien vermindert het het risico op bacteriële besmetting voor het dier of zijn omgeving wanneer ze een bijzonder risico lopen (zieke dieren of familieleden, zwangere vrouwen, immuungecompromitteerde mensen, enz.).
Rauw vlees bestaat voornamelijk uit water, dus wanneer het wordt gebruikt, is het noodzakelijk om grotere hoeveelheden te geven om aan de voedingsbehoeften te voldoen. Koken heeft het voordeel dat dit watergehalte wordt verminderd, waardoor het volume van het rantsoen wordt verminderd en de voedingsstoffen worden geconcentreerd, wat nuttig kan zijn voor sommige dieren die een te groot rantsoen niet kunnen doorslikken. Het is altijd mogelijk om de in water oplosbare B-vitamines terug te winnen en maximale hydratatie te behouden, het kookwater of de stoomresten te bewaren voor distributie.
Voor moeilijke honden koken onthult geuren en smaken waardoor het smakelijker wordt. Het zou dan zonde zijn om zonder vers voer te eten door simpelweg te weigeren hondenvlees te koken.
Ten slotte moet de keuze voor rauw of gekookt voedsel worden geëvalueerd, rekening houdend met de eigenaardigheden en behoeften van het dier en de beperkingen van de eigenaar. Er is niet één perfecte universele oplossing, maar wel een die geschikt is voor elk dier.
(1) https://academic.oup.com/jn/article/148/10/1564/5094772
