Antropomorfisme: wat is het?
Volgens het woordenboek bestaat antropomorfisme uit: menselijke gevoelens en reacties toeschrijven aan een dier of object.
Dit komt vrij vaak voor bij hondenbezitters die in de meeste gevallen hun hond zien als een kind en die hem dan bedoelingen verleent die in werkelijkheid slechts de weerspiegeling zijn van hun eigen gevoelens.
Antropomorfisme is niet "gevaarlijk" als men zich ervan bewust is en dat het geen directe invloed heeft op de opvoeding en socialisatie van de hond (zoals bijvoorbeeld een menselijke naam aan zijn hond geven, een jas aantrekken dan dat hij niet echt nodig hebt, knoop knopen in zijn “haar”, enz.).
Daarentegen is het wanneer antropomorfisme een echte belemmering voor een goede opvoeding, lichamelijke, intellectuele en sociale ontwikkeling van de hond dat het echt schadelijk wordt.
De meest voorkomende antropomorfe situaties
Ik stel voor dat u de meest voorkomende antropomorfe situaties opsomt, maar vooral de gevaarlijkste met betrekking tot de ware aard van de hond en die van invloed zijn op de relatie die tussen zijn baas en hem wordt gesmeed.
Mijn hond neemt wraak als ik weg ben
Dit is zeker de meest voorkomende en absurde antropomorfe situatie. Veel eigenaren denken ten onrechte dat hun hond machiavellistische plannen smeedt om hen te laten betalen om alleen thuis te blijven.
Wraak is eigenlijk een ondeugd eigen aan de mens. Honden niet voldoende intellectueel vermogen hebben om wraak te nemen tegen hun meester. En des te beter voor hen!
Mensen die de vernietiging van hun dier assimileren als wraak, verbergen hun gezicht volledig, vaak om niet aan zichzelf toe te geven dat "misschien", gebrek aan uitgaven, verveling of zelfs slecht onderwijs enkele van de problemen zijn die domme dingen genereren.
Het is een uiteindelijk een manier om geen verantwoordelijkheid te nemen voor de gemaakte fouten. Het is gemakkelijker om tegen jezelf te zeggen dat je een hond hebt met een "haatzuchtige" achtergrond en dat het zo is, in plaats van jezelf in vraag te stellen en jezelf af te vragen: doe ik wel of niet genoeg om mijn hond te laten handelen zoals dit.
Lees ook: Mijn hond koestert een wrok, mijn hond neemt wraak: een mythe?Mijn kleine hond is te kwetsbaar om zijn medemensen te ontmoeten
Als je een middelgrote tot grote hond hebt, zal ik mijn hand opsteken om te zeggen dat je al een geleider bent gepasseerd met een kleine hond die, wanneer je nadert, zich haastte om zijn hond in zijn armen te dragen. Ik weet zeker dat je al een meester hebt gezien die zijn kleine hondje uitliet in een transporttas of erger nog, in een kinderwagen of draagzak. Of misschien heb je zelf een kleine hond en ben je nog steeds bang voor de schade die kan worden veroorzaakt door het ontmoeten van een ander hondje?
Kleine honden worden vaak beschouwd als fragiele wezens die niet gehaast moeten worden. Wat afschuwelijk om je een schattige hond voor te stellen die in de modder speelt met een meer rustiek ras! Het verschil maken tussen een kleine hond en een grote hond is echter riskant, want voorkomen dat een hond hond wordt: het is gevaarlijk!
Of het nu klein of groot is, een hond moet zijn leeftijdsgenoten ontmoeten ! Natuurlijk moeten vergaderingen worden gecontroleerd om niet te negatieve ervaringen op te doen, maar alsjeblieft: laten we stoppen met het dragen van kleine honden! Ze hebben vier poten, laat ze die maar gebruiken!
Door zijn hondje te willen “beschermen” tegen zijn medemensen, maken we van hem een gevaarlijke hond omdat hij volledig gedesocialiseerd is. En het is dan tegen dit hondje dat de anderen zichzelf zullen moeten beschermen. Wat een schande is het niet?
Mijn hond weet wanneer hij iets verkeerd heeft gedaan
Je komt thuis en je hond verstopt zich in een hoekje of kruipt aan je voeten met zijn geslagen hondenblik. Je weet het: hij heeft een fout gemaakt en komt je smeken hem niet uit te schelden.
goed Je hebt het helemaal mis ! Deze houding heeft absoluut niets te maken met een eventueel verzoek om vergeving. Het is eigenlijk een de reflex van uw hond als reactie op zijn gewoonte om u systematisch thuis te zien komen.
Merk op dat er een experiment is uitgevoerd over dit onderwerp om te bewijzen dat honden niet alleen zo reageren als ze iets stoms hebben gedaan. Inderdaad, of de hond nu echt iets doms heeft gedaan of dat het een andere persoon of een ander dier is die deze domheid heeft gedaan, zijn reactie op de terugkeer van zijn baas is strikt hetzelfde. Het is dus bewezen dat antropomorfisme veel schade aanricht, tot het punt dat de houding van de meester wordt angstig voor het dier.
Mijn hond moet gevarieerd eten
Een veel minder ernstig cliché dat toch vaak wordt waargenomen: de wens van hondenbezitters om de maaltijden van hun hond te diversifiëren zoals ze dat voor zichzelf zouden doen.
Kant-en-klaarmaaltijden voor uw hond bereiden kan geweldig zijn, maar let op de redenen voor deze voedselkeuze.
Of het nu om economische redenen is of om uw hond goed en kwalitatief goed voer te geven: het zij zo! Maar als het alleen maar is om zijn maaltijden af te wisselen en hij zijn dagelijkse rantsoenen niet beu wordt: verspil geen tijd meer want honden hebben niet dezelfde eisen als wij!
Daarnaast kost het koste wat kost willen koken voor je hond veel tijd, enerzijds, maar ook zeer goede kennis van de specifieke behoeften van zijn hond, over de benodigde hoeveelheden maar ook over wat je hem absoluut niet mag geven. Wees waakzaam: uw hond is geen kind, hij heeft niet dezelfde voedingsbehoeften als wij andere mensen en bepaalde voedingsmiddelen zijn gif.webptig voor hem!
Bovendien duwen sommige eigenaren de bankschroef door, zelfs na de eerste periode van ontwikkeling van de puppy, om hem systematisch drie maaltijden per dag te geven. Dit is een grote fout en te veel eten veroorzaakt echte gezondheidsproblemen bij de hond!
Weet dat het geen mishandeling van uw hond is om hem 's avonds 'slechts' één maaltijd te geven. Denk eraan, dit zijn honden! Ze hebben geen grote verscheidenheid aan voedsel nodig of eten drie maaltijden per dag, of eten zelfs 5 groenten en fruit per dag. En als u niet overtuigd bent: vraag uw dierenarts om advies, hij zal u specifieke informatie kunnen geven over de behoeften van uw hond.
Mijn hond lacht als hij zijn tanden ontbloot
Honden lachen niet om hun vreugde te uiten - er zijn veel andere manieren waarop ze hun onmiddellijke welzijn kunnen communiceren. Het is belangrijk om te leren lezen en de communicatiesignalen van honden correct interpreteren.
Het is heel gevaarlijk om te denken aan een hond die lachend zijn tanden laat zien! En dit is vaak de oorzaak van bijtincidenten, vooral bij kinderen.
Mijn hond gaapt, hij is moe
In dezelfde geest is het interpreteren van de geeuw van een hond als een teken van vermoeidheid (zoals men het zou interpreteren voor een mens) een ernstige fout die er ook toe kan leiden dat de hond agressief gedrag gaat vertonen.
Net als met je tanden blaffen, is geeuwen de manier van een hond om te doen betekenen ongemak. Als deze signalen antropomorf worden geïnterpreteerd, bestaat het risico op bijten.
Conclusie
Natuurlijk zijn er veel andere antropomorfe situaties die echte problemen opleveren, zoals het systematisch gaan "troosten" van uw hond wanneer hij vocaliseert, hem heel regelmatig wassen, nagellak op hem doen, ermee omgaan door lange zinnen te maken met onderwerp-werkwoord- aanvulling, enz.
Maar in ieder geval is het belangrijkste om je ervan bewust te zijn en dit te doen: niets beter dan beroep doen op een professionele hondenopvoeding en -gedrag zodat het je begeleidt naar de beste houding die je kunt hebben en je leert "hond te spreken".
